Jaap van Oord (50), dga en medeoprichter van Fourtop ICT, over zijn zus Heleen Dura-Van Oord ( 46), mede-oprichter van DQ&A Media Group, founding partner van Peak Capital en het Future Food Fund.

‘Er stond een pingpongtafel bij ons in de kelder. Een uur voor we aan tafel gingen, speelden we altijd een paar potjes, en als het eten klaar was renden we naar boven en riepen zo hard mogelijk: “Ik heb gewonnen!!” We woonden in een heerlijk huis. Vanuit onze slaapkamer keken we de polder in en zagen ’s ochtend vroeg de reeën lopen. Mijn moeder was thuis, zij was er altijd voor ons. Mijn vader was of aan het werk of aan het jagen. We koesteren mooie herinneringen aan onze familievakanties naar Zeeland, De Biesbosch en Zwitserland. Opa had een huis in Wallis, waar we konden skiën en wandelen.’

‘Heleen en ik trokken van ons drieën het meest naar elkaar toe. Het organisatietalent zat er al vroeg in; haar circusvoorstellingen op onze garagezolder waren steevast uitverkocht. Heleen en ik waren zoveel mogelijk buiten: op avontuur, aan het voetballen en tennissen met vriendjes. Vrij drukke kinderen waren we. Ik weet dat onze ouders ons liever niet naast elkaar aan tafel zetten; die hadden geen zin in ons constante geklier. “Au hij slaat me!” gilde Heleen, ook als ik m’n handen braaf thuishield. Dat stoeien doen we nog steeds: een duw, een trap of net iets te hard op elkaars benen slaan. Vrienden worden daar moe van, net als onze kinderen: “Doe normaal jongens, stop daar eens mee.” We noemen elkaar altijd “nerd”. Heleen is daarmee begonnen; het zal te maken gehad hebben met mijn interesses voor computers.’

‘Toen Heleen het huis uit ging – ze ging communicatie studeren in Den Haag – belde ze me op een dag: “Yo nerd, het is hier één groot feest. Kom ook!” Twee jaar later werden we huisgenoten in een antikraakhuis met veertien man – een zeer internationaal gezelschap. Ze had niets te veel gezegd: wat een fantastische tijd. We deelden veel vrienden, en nog steeds, maar hadden ook ons eigen leven. Onze karakters verschillen. Heleen is meer prestatiegericht. Bij sporten moet zij bijvoorbeeld een duidelijk doel hebben, anders houdt ze het voor gezien. Op haar achtste was ze er na drie paardrijlessen al klaar mee, want ze zag er geen toekomst in. Heleen is zo iemand die graag de Alpe d’Huez op fietst en daar gericht voor traint, met schema’s endergelijke. Bij mij werkt dat anders; ik kan net zo veel van dingen genieten die niet direct ergens toe leiden. Ik zie wel dat die drive van haar de laatste tijd iets minder wordt, met de nadruk op iets. Ondanks haar prestatiedrang is Heleen niet haantje-de-voorste. Als een ander met de eer strijkt, vindt ze dat prima.’

‘Ik vind haar wijs in de manier waarop ze gerichte keuzes maakt. Zo heeft ze samen met haar goede vriendin Annemarie van Gaal een set kaarten ontworpen waarop inspirerende quotes van bekende mensen staan. Ze heeft het druk genoeg, maar gaat zo’n project aan omdat ze weet dat ze daar energie uit zal halen en anderen ermee zal inspireren. Ze belt mij voor ruggespraak; ze wil weten wat ik ervan vind. Ik roep niet meteen: “Ja! Doen!” Maar eerder: “Zou je niet zus of zo? Heb je gedacht aan alternatieven?” Heleen luistert goed en eindigt zo’n gesprek met: “Geen gek idee van een nerd!” Dat meent ze, maar ze weet zelf donders goed welke koers ze wil varen. Ik ben in 1998 begonnen met mijn bedrijf Fourtop ICT en dat gaat leuk. Heleen begon later, maar haar bedrijf groeit harder. Ik ben trots op haar.’

We zien elkaar regelmatig. We eten met elkaar of met vrienden of drinken biertjes in de kroeg. We steunen elkaar in moeilijke tijden. Toen mijn schoonzusje plotseling overleed, stond Heleen dag en nacht voor ons klaar. Onze gesprekken zijn veelal zakelijk van aard en we weten elkaar te enthousiasmeren voor zakelijke projecten. Onze ondernemingszin hebben we van huis uit meegekregen. We zijn allebei lid van EO (een grote entrepreneursorganisatie, red.) en zitten allebei in besturen en commissariaten.’

‘Onze kinderen kunnen het goed met elkaar vinden. Met z’n achten gaan we elke herfstvakantie een week naar Cannes: naar het strand, met z’n allen visjes eten, samen hardlopen en fietsen. Heleen en ik delen onze liefde voor de natuur en ik hoop samen met haar eens naar Schotland te gaan. Het lijkt me geweldig om daar mooie tochten te maken en ’s avonds met een goed glas wijn en een kaasplank bij een open haard te zitten.’

‘Heleen en ik zullen altijd close blijven en nooit geheimen voor elkaar hebben. Onze kracht is dat we onze kwetsbaarheden durven tonen aan elkaar. Zijn er bijvoorbeeld spanningen in het gezin, dan leggen we die op tafel en bedenken een oplossing. Wij kunnen altijd en onvoorwaardelijk bij elkaar terecht – en daar hoort onze oudste zus Els uiteraard ook bij. Hoe druk we het zakelijk dan ook hebben, familie gaat voor, geen discussie.’

---

Familiehistorie

De Van Oords zijn een baggerfamilie, ondernemers in weg- en waterbouw.

Vader werkte bij Van Oord Werkendam, dat via een omweg is opgegaan in het huidige Van Oord. Hij is op zijn vijftigste voor zichzelf begonnen als ontwikkelaar van windparken en woonwijken.

Jaap en Heleen van Oord groeiden op in Dordrecht, en hebben nog een oudere zus, Els. Zowel Jaap als Heleen studeerde in Den Haag, ze woonden in hetzelfde studentenhuis. Ze zijn allebei getrouwd en hebben beiden twee kinderen in de tienerleeftijd.

Den Haag hebben ze, op een paar jaar buitenland na, niet meer verlaten. Ze wonen een straat bij elkaar vandaan. Jaap is ook docent bij Jong Ondernemen, en bestuurslid van Residentie Orkest Business Circle en de CDA-businessclub; Heleen is commissaris bij FD Mediagroep en de Efteling, en lid van de raad van bestuur van Jong Ondernemen en African Parcs.

---

Heleen over Jaap

‘We waren aan elkaar gewaagd met pingpong. Wel zorgde ik er altijd voor dat ik vlak bij de trap stond, zodat ik direct naar boven kon vluchten als hij verloor. Op die momenten moest ik het echt bezuren. Jaap is een lieve broer voor mijn zus en mij. Hij oordeelt nooit. Zijn aandacht voor anderen is authentiek en zijn bescheidenheid oprecht. Zijn humor­ vind ik heerlijk, maar we lachen allebei het allerhardst om onze eigen grappen.’

‘Minder leuk is dat zijn dochters bij mij komen klagen over het feit dat Jaap aan tafel te vaak op zijn mobiel zit. Ik zie dat ook; hij zit eindeloos dingen op te zoeken die nergens over gaan.’

(Foto: Heleen, Jaap en Els (van links af) in de tuin, in 1980.)

Bron: fd.nl